Ana içeriğe atla

İstatistik bize ne söylüyor?

 


Dünya Turizm Örgütünün yayınladığı son barometreye göre 2021'de #CovidDünyası’nda global #Turizm 2020’ye göre %4 büyüdü. Global turist varışları 2019’a göre hala %72 düşük kaldı. Turizmin milli gelire doğrudan katkısı (global) 1,9 trilyon dolar oldu, pandemi öncesi 3,5 trilyon dolar’dı. Uluslararası turizmin ihracat gelirlerine katkısı, 700 milyar dolar oldu, 2019’da ise 1,7 trilyon dolar’dı. Turist başına ortalama gelir de 1500 dolar olarak tahmin edildi. 2020’deki rakam 1300 dolar’dı. Bu artıştaki etkenler; pandemide yapılan tasarruflar, gecelemedeki artış, ulaşım ve konaklama fiyatlarındaki yükseliş olarak belirtiliyor.

Ayrıca turizm endüstrisi yaralarını sararken iç turizmin, özellikle iç pazarı kuvvetli destinasyonlarda, öncü olacağı, iç turizm ve yakın destinasyonlara rağbetin devam ederek açık hava, doğa ve kırsal turizm aktivitelerinin de 2022 yılında turizmi şekillendiren trend olacağına değinilmiştir.

Buna göre turizm endüstrimizi yeniden dizayn ederken sonuca odaklanıp sayıları baz alırsak, basit bir deyimle; 830 dolar seviyesindeki turist başına ortalama gelirimizi dünya ortalaması olan 1500 dolar seviyelerine çıkarmak ödevimiz olmalı. Aksi taktirde turizmin toplumsal, çevresel ve ekonomik baskısını yükleniriz…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Asıl Şimdi Güvenli Turizm Koridorları!..

  Malum, Koronavirüs yaklaşık bir yıldır hayatımızda. Geçtiğimiz yıl burada salgının turizme etkileri ile ilgili birçok yazıda yorumlar yapmış, hatta projeler sunmuştum. Turizm sektörü ile ilgili herkesin de benzer çabaları oldu. Bahsettiğim projelerden biri de geçtiğimiz Nisan ayında düşündüğüm ve Ağustos’ta bu platformda yazdığım “Güvenli Turizm Koridorları” ile ilgili (Pier to Pier Project for Safe Tourism) idi. O zamanlar birçok ülke benzer projeler geliştirdi ve uyguladı. Kimi nispeten başarılı oldu, kimi de başlamadan bitti. Ancak böyle projeler geliştirirken ülkelerin özgün durumlarını mutlaka göz önünde bulundurmak gerekiyor. Bizim de kendi kurallarına göre işleyen bir turizm endüstrimiz var. Birkaç destinasyona yoğunlaşmış dar alanda yüksek turist rakamlarına dayalı bir sektörel yapıya sahibiz. Salgın şartlarında turizm faaliyetlerini sürdürürken bu yapının bazı avantajlarını da yaşadık. Örneğin geçtiğimiz yaz 4 destinasyonumuzun turist trafiğine açılabilmesi otellerimiz...
Yorum Gönder
Devamı

Müzik Turizmi

Günümüzde gittikçe bireyselleşen kültür ve turizm faaliyetlerinin artık iç içe geçtiğini çok net görebiliyoruz. Kültür her alanıyla çok büyük bir içerik üreticisi konumundadır. Turizm sektörü ise bu içeriği –yaşam deneyimi- değerlendirmek ve insanlara sunmak için çalışma alanını sürekli genişletme ihtiyacı içinde olup insan hayatı ve istekleri de bu iş birliğini zorunlu kılmaktadır. İşte bu alanlardan bir tanesi de müzik’tir. Müzik ve turizm artık çok sık birlikte anılmakta ve bu iki alanın insan hayatına sunduğu yaşam kalitesi, birlikte üretimleri ve fırsatları da değerlendirmek gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Müzik yeni gastronomi’dir. UNWTO (Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü), Sound Diplomacy ve ProColombia işbirliğinde 2018 yılında hazırlanan ve WTM London 2018’de de sunuşu yapılan raporun çarpıcı bölümlerini aktarmak faydalı olacaktır, nitekim ülkemiz için de hem turizm sektörünü hem müzik sektörünü yakından ilgilendiren bu konu ile ilgili bir strateji gelişti...
Yorum Gönder
Devamı

Turizm soylulaştırması ve “Kimin şehri?" Sorusu.

Soylulaştırma, varlıklı kesimlerin göçü ve yatırımına bağlı olarak bir yerin ekonomik, sosyal ve kültürel olarak dönüşmesidir. Sadece sonuçla ilgilenenler için olumlu bir şeydir çünkü çöküntü bölgelerinin yeniden imarı ve işlevlendirilmesi olarak görülür. Halbuki bu süreçte yerel halk yüksek kira ve yaşam maliyetiyle yerinden edilir; mahallenin karakteri değişir, sosyal yapılar çözülür. Kentte yaşayanların yerinden edilmesi, toplumsal ve kültürel erozyonu da beraberinde getirir. Fransız filozof Henri Lefebvre, Le Droit à la Ville (1968) eserinde “şehir hakkı”nı, piyasa güçlerine değil; kamusal, demokratik ve kolektif kullanım esasına göre şekillendirme hakkı olarak tanımlar . Özünde: şehir hakkı, kentin yalnızca metalaşmış ticarî alan değil, insanlar tarafından yaşanabilen, dönüştürülebilir bir mekân olması gerektiğini savunur; kullanım değeri, değişim değerinden önemlidir. Kentliye sadece yaşayan değil, kentine müdahale edebilen, onu yeniden üretebilen aktif bir özne olarak bakar. (...
Yorum Gönder
Devamı