Turizm Blog

  Malum mahalli idareler seçimi yaklaşıyorken siyasi partilerimizin seçim beyannamelerinde zamanın kavramlarının öne çıktığını görüyoruz; depreme dayanıklı kentler, iklim dirençli kentler, çevre, dijital hizmetler, yeşil kentler, ulaşım ve altyapı, konut, yayalaşmış kentler, bisiklet yolları, karbon ayak izi, kültür ekonomisi ve yaratıcı endüstriler hatta turizm vb. Milletçe yaşadığımız büyük deprem acısının kronikleştiği bir dönemde bize özgü bir sorun olarak depreme dayanıklı kentler tasarlayıp kurma vaadinin   kentleşme olgusuna yaklaşımımızda “kamu yararı” ve  “katılımcı demokrasi” yerine “rant” ve “popülizm” kavramları hakim olduğu sürece gerçekleşemeyeceğini bilmek umutları kırıyor.  Öte yandan başta saydığımız kavramların gerçekleşme ihtimali ise -Mülkiye’den ödünç aldığım- “Kentlileşememe” sorunumuz baki kaldıkça yok denecek kadar az...

  Bu sabah The Guardian Gazetesinde Emma Beddington’un  makalesini * okuyunca hemen aklıma ülkemizde coğrafi işaretli ürünlerle ilgili uyguladığımız politika geldi. Neredeyse her gün yeni ürünler eklediğimiz coğrafi işaretli ürünler listemiz ve bunun çevresinde gezinen tarım, gastronomi, turizm, kültür gibi yine çok önemli konu başlıkları gerçek ilgiye muhtaç. Önce makalede ne diyor ona bakalım; Fransa’da Normandiya Bölgesinin en önemli ihracat ürünü ve kültürünün de güzide temsilcisi Camembert Peyniri varoluşsal bir tehditle karşı karşıya bulunuyor. Peynirin ticari seri üretimi en önemli unsur olan mantarı yok ediyor ve böylece bilinen Peynir de yok olma tehlikesi ile karşı karşıya gelmiş. Bunun üzerine yazar da 'Teşbihte hata olmaz' misali, Normandiya'da adeta "din" gibi kutsanan Camembert'in başına gelenler karşısında genel greve gidilse yeridir derken 'Paris neden yanmıyor!' diye soruyor. Camem