Turizm Blog

  Bunalım (Kriz) zamanlarını izleyen dönemlerde paradigmaların değiştiğini; toplumların ve sistemlerin bu dönemleri atlatabilmek için değişimi sürekli kılabilmek adına gelişmeyi -bilgi paylaşımı- kurumsallaştırmaya çalıştıkları bilinmektedir. Hemen belirtelim, bu süreçte öne çıkanlar; mekan (yer) ve rekabet ilişkisi olmaktadır. Turizmi düşünürsek; destinasyonların rekabetçiliklerini artırarak bunalım dönemlerini atlatabileceklerini, değişen şartlara uyabilmek ve varlıklarını sürdürebilmek için de sürekli gelişimi sağlamaları gerekir diyebiliriz. İşte bu noktada destinasyonlarla ilgili olarak “yönetim” ve bununla bağlantılı “yönetişim” konuları ön plana çıkmaktadır. Böylece bir yerin ziyaret ekonomisini (turizmi kastederek) geliştirmek, rekabetçi ortamda markalaşmasını sağlayıp kalkınmasını sürdürebilmesi için bilgiyi ve fikirleri paylaşmak; iyi “yönetişim” ilkelerini hayata geçirmek gereklidir. Bu şartlarda Türkiye artık otelcilik konsepti üzerine geliştirilmiş turizm anlayış

  Ülkemizin lale logosu kullanılmaya başlandığı 2000 yılından beri birçok tartışmanın konusu olmuştur; sevenleri olduğu kadar sevmeyenleri de olmuş ancak bugüne kadar varlığını sürdürmüştür. Burada bir logonun estetik veya anlamsal değerinden çok simge olarak belleklerde edindiği yeri önemsediğimi belirtmek istiyorum. Bu da zamanla ve kullanım sıklığıyla doğrudan ilgilidir. Belirli bir zaman sonra insanlar logonun şekline, anlamına da bakmazlar, sadece sizi hatırlatması, temsil etmesi yeterlidir. Şu da söylenebilir; bir logo tasarlanırken temsil ettiği değerin özünü, varlığını doğru yansıtması ve bu anlamı estetik bir değerle sunması iletişime katkı sağlar. Peki lale logosu yolculuğuna nasıl başladı? Orta Asya’dan yola çıkan lale Anadolu’ya geldikten sonra sanatçı ve ustaların ellerinde çini, hat, tezhip gibi geleneksel sanatlarımızda çok kullanılmıştır. 16. Yüzyılda ise Avrupa’ya taşınmasıyla da özellikle Hollanda’da “Lale Çılgınlığı” yaşanmış, borsası dahi kurulmuştur. Osma

  Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının yeni yerleşkesi 3 Aralık günü ilk konserle hizmete açıldı. Yaklaşık 200 yıllık bir kurumsallığa sahip olan senfonik müziğin güzide temsilcisi yeni evinde kültür ve sanat hayatımıza yepyeni bir heyecan ve konsantrasyon getirecek. Bu yeni heyecanı taçlandırmak için Ankara’nın önünde “altın” gibi bir fırsat bulunuyor. “Başkentin müze adası veya kültür bölgesi” ifadesini zaman zaman dillendirdiğimiz, bu yönde pek çok adımın birbirinden bağımsız olarak atıldığı Ankara’da artık bu yönde son ve en önemli adımın atılma zamanı gelmiştir. Yazının başlığının anlamını hemen belirtmekte fayda var çünkü buradaki bahisle doğrudan ilgili yer Başkentin tarihi merkezi olan Altındağ ilçesi. Burası pek çok kültürel ve tarihi değere ev sahipliği yapmaktadır. Cumhuriyetin 100. Yılı arifesinde cumhuriyete yaraşır bir inisiyatif geliştirmek için bütün şartlar Ankara için hazır görünüyor. CSO’nun yeni yerleşkesin

  (Sunum özeti: 23/10/2020 YÜciTA Coğrafi İşaretler Modüler Eğitim Programı ) Herkese merhaba… Günümüz şartlarında üç önemli ve popüler konu; Coğrafi işaretler, kültürel çeşitlilik ve yerel turizm. 2020 yılı insanlık tarihinin unutamayacağı yıllardan biri olacak, Covid-19 salgını insanlığın hem düşünce hem de davranış kalıpları üzerinde önemli değişikliklere neden oldu ve bunların etkilerini gelecekte de yaşamaya devam edeceğiz. Bu etkiler negatif olduğu kadar pozitif ve ikaz edici yönlere de sahip bulunuyor. Bu salgınla birlikte zaten gündemimizde olan bazı konularda eyleme geçme hızının da arttığını söyleyebiliriz. Bu sunumda biraz önce bahsettiğim hızlandırıcı etkiyle de gündemimizde ön sıralara doğru hareketlenen üç konu ve birbirleriyle ilişkisini konu olarak ele aldım. Öncelikle kültürel çeşitliliğin ne olduğuna bir bakalım; Konuyu tarihsel ve kültürel bir gelişme çizgisinde değerlendirmekten ziyade bu gelişmelerin sonucu olarak ortaya çıkan iki önemli uluslararası sözl

  Turizme bakış açımızı şekillendiren sayısız olgu vardır ve bunların pek çoğu ekonomik ve sosyal yaşam kökenli değerlendirmeler olarak karşımıza çıkar. Bütün bunların arasında turizmi yönlendirirken doğru ve sürdürülebilir etkileri açıklayan bir bakış açısı var ki o da üzerinde yaşadığımız coğrafya ve toplumsal karakterimizin turizme etkilerini ortaya koymaktır. Bunun için öncelikle iki önemli soruyu kendimize sorabiliriz: Nasıl bir coğrafyada yaşıyoruz? Nasıl bir toplumsal karaktere sahibiz? Bu iki önemli soruyu burada derinlemesine inceleyecek değiliz ancak bu soruların cevaplarının turizmle ilişkimizi etkilemesi açısından konuya giriş mahiyetinde yorumlar yapabiliriz. Öncelikle coğrafyamızı düşünelim…Küçük Asya olarak da nitelenen Anadolu coğrafyası barındırdığı kültürel ve coğrafi çeşitlilik nedeniyle bu ismi almıştır. Yani kapladığı alan itibariyle olmasa da her yönden sunduğu çeşitlilikle kıtasal ölçekte bir ülkede yaşıyoruz. Bir diğer yönüyle de insanlık tarihinin gelişti

  Turizm iletişimi çok boyutlu, farklı disiplinlerin etkileşimini ve birlikte çalışmasını gerektiren bir yaklaşıma sahip olmalıdır. Aksi durumda tek boyutlu yapılan bir iletişim sizi rakiplerinizden farklılaştırmaz ve kalabalıkta kaybolursunuz. Günümüzde pek çok destinasyonun içine düştüğü yanılgı da bu aslında... Turizm iletişimini içselleştirmemek ve tek boyutlu algılamak.  Japonya’da  kiraz ağaçlarının çiçek açma zamanının ülkenin kimliğiyle nasıl başarıyla bağdaştırıldığını görüp de bunun üstünde durmamak elde değil veya Rokfor peynirinin üretimin yapıldığı sürecin anlatıldığı ve peynirlerin üretiminde önemli rolü olan mağaralara ve bu kültürel mirasa atfedilen değer sizi etkiliyor ve içine çekiyor... Bizden de örnek verebiliriz; Safranbolu’yu bugüne taşıyan kültürel mirasına verilen önem olmuştur. Bu örneklerin ortak yönü ise; değer vermek...  Kültürüne, mirasına ve coğrafyana değer vermek... Çünkü değer vermezseniz, değerini de anlatamazsınız. Herkesin üzerinde önemle durduğu ve

  Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı ve Çankırı Belediyesi’nin davetiyle Çankırı’da bulunan tuz mağarasının bir turizm destinasyonu olarak planlama çalışmalarına katkı amacıyla 20 Temmuz günü düzenlenen odak toplantısına katıldım. İlgili idarelerin yerinde bir başlangıçla gerçekleştirdikleri bu toplantıda farklı disiplinlerden oluşan bir topluluk olarak bir araya gelmiştik. 2017 yılında da bir inceleme gezisi için ziyaret ettiğim tuz mağarasında o günden bugüne bir ilerleme kaydedilmediğini görmekle beraber Belediyenin ve Kalkınma Ajansının yeni bir vizyonla bu iyi niyetli başlangıcı ve yeniden odaklanmaları sevindirici bir gelişme... Ayrıca; korona virüsün hala etkin olduğu bir zamanda yörelerin kendi değerlerini öne çıkartma kaygısını da önemli buluyorum.  Toplantıya hazırlık için yaptığım ilk araştırmada tuz mağaralarının yapısı, özellikleri ve işletme modelleri ile ilgili bilgileri not ettikten sonra Çankırı’yla ilgili bir konu daha dikkatimi çekti: "Tenezzüh Trenleri" yan